یک روز بارانی

صبا ز زمنزل جانان گذر دریغ مدار
وز او به عاشق بیدل خبر دریغ مدار

به شکر آن که شکفتی به کامِ بخت ای گل
نسیم وصل ز مرغِ سحر دریغ مدار

حریفِ عشقِ تو بودم چو ماه نو بودی
کنون که ماهِ تمامی نظر دریغ مدار

کنون که چشمه‌ی قند است لعلِ نوشینت
سخن بگوی و ز طوطی شکر دریغ مدار

جهان و هر چه درو هست سهل و مختصرست
ز اهلِ معرفت این مختصر دریغ مدار

مکارمِ تو آفاق می‌بَرد شاعر
ازو وظیفه و زادِ سفر دریغ مدار

غبار غم برود حال خوش شود حافظ
تو آبِ دیده ازین رهگذر دریغ مدار