خمینی روح خدا بود و روح خدا جاودانه است
از امام خمینی فقط تصویر و صدا به یاد دارم. و این که آرزویم شده بود که او را از نزدیک ببینم، آرزویی که هیچ وقت محقق نشد چهرهای مصمّم و مهربان داشت، نگاهش پر جاذبه و سرشار از معنویت بود. جمعیت که در حضورش مینشست بیاختیار غرق در جاذبه معنویش میشد، ساده و صمیمی حرف میزد، وقتی از مردم و پا برهنه گان به عنوان سرمایه اصلی نظام و انقلاب سخن می گفت، صداقت را از کلامش و دیده های حاضران که ناخودآگاه اشک شوق میریختند، می شد فهمید. مردم ایران حق داشتند که سالها از صمیم قلب از خدا بخواهند که عمر آنان را با افزایش لحظهای بر عمر امام معاوضه کند. زندگیاش وقف خدا و خدمت به مردم بود. من چه بگویم که او سمبل همه خوبی ها بود و عشق به او عشق به همه خوبی هاست